تنگی کانال نخاعی یک بیماری جدی است که شامل تنگ شدن کانال نخاعی و فشار آمدن به نخاع و ریشه‌های عصبی می‌شود. این فشار می‌تواند درد، بی‌حسی و ضعف قابل توجهی ایجاد کند، که بیشتر بر پشت و پاها تأثیر می‌گذارد. جراحی برای تسکین این شرایط اغلب زمانی توصیه می‌شود که سایر درمان‌ها مؤثر واقع نشوند. با این حال، دوره نقاهت پس از جراحی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، به ویژه در زمینه بازیابی توانایی راه رفتن.
آسیب عصبی
جراحی برای تنگی کانال نخاعی، در حالی که اغلب ضروری است، خطراتی نیز دارد، به ویژه احتمال آسیب به عصب‌ها وجود دارد. ستون فقرات یک ساختار بسیار پیچیده است و جراحی در این ناحیه در نزدیکی عصب‌ها انجام می‌شود. هر گونه آسیب ناخواسته در حین عمل می‌تواند باعث اختلالاتی مانند درد، بی‌حسی یا ضعف عضلانی در اندام تحتانی شود که به شدت بر توانایی فرد برای راه رفتن تأثیر می‌گذارد. بهبودی از آسیب عصبی بین افراد متفاوت است؛ برخی ممکن است با گذشت زمان تمام عملکرد خود را بازیابند، در حالی که دیگران ممکن است با کاهش‌های طولانی مدت یا دائمی مواجه شوند. نظارت و پیگیری مداوم با متخصصان عصب‌شناسی برای مدیریت و احتمالاً کاهش این اثرات حیاتی است.
درد پس از جراحی
تجربه درد پس از جراحی ستون فقرات می‌تواند شدید و غیرقابل تحمل باشد. عواملی که به درد پس از جراحی کمک می‌کنند شامل محل برش، دستکاری بافت استخوانی و عصبی در طول جراحی و پاسخ التهابی طبیعی بدن به ترومای جراحی است. این درد نه تنها بر تحرک تأثیر می‌گذارد بلکه می‌تواند بر خواب و کیفیت کلی زندگی نیز تأثیر بگذارد. بنابراین مدیریت مؤثر درد حیاتی است و باید به طور جامع، شامل استراتژی‌های دارویی و غیر دارویی برای تسهیل فرآیند بهبودی باشد.
سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری
سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری ستون فقرات پس از عمل‌هایی که شامل جوش خوردگی ستون فقرات است، رایج است، یک روش که در آن دو یا چند مهره به طور دائم به هم متصل می‌شوند. این جوش خوردگی می‌تواند حرکت طبیعی ستون فقرات را محدود کند و باعث شود حرکت‌های طبیعی راه رفتن که نیاز به خم شدن ستون فقرات دارد، دشوار شود. بیماران اغلب نیاز دارند تا روش‌های جدید حرکتی یاد بگیرند و به تغییرات ایجاد شده زمان دهند، و از متخصصان فیزیوتراپی راهنمایی برای حرکت ایمن در محدودیت‌های جدید فیزیکی خود نیاز دارند.
ضعف عضلانی
عدم فعالیت بدنی در دوره نقاهت می‌تواند به سرعت منجر به تحلیل عضلانی و ضعف شود، به ویژه در عضلاتی که از ستون فقرات پشتیبانی می‌کنند. این ضعف می‌تواند پایداری ستون فقرات را بیشتر مختل کرده و باعث مشکلاتی در تعادل و راه رفتن شود. بازسازی قدرت عضلانی بنابراین یک جنبه حیاتی از توانبخشی است و نیاز به رویکرد تدریجی و متمرکز به فیزیوتراپی دارد. تمرینات به طور خاص برای تقویت، بهبود تعادل و افزایش قدرت بدن اندام تحتانی طراحی شده‌اند، که همه برای بازیابی و حفظ تحرک ضروری هستند.
